ΟΔΗΓΟΣ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

Ο Οδηγός αυτός επιχειρεί, με βάση τις υποδείξεις της σχολικής Γραμματικής και την παρατήρηση της γραπτής γλωσσικής πρακτικής, να λύσει απορίες σχετικά με: - τη θέση του τόνου στη γενική προπαροξύτονων ουσιαστικών και επιθέτων, όπως πανεπιστήμιου ή πανεπιστημίου, και τη θέση του τόνου στη γενική πληθυντικού θηλυκών σε -α (π.χ. ελαφίνα), - λόγιους σχηματισμούς της γενικής (π.χ. γυαλιά ηλίου) και της μετοχής ορισμένων ρημάτων (π.χ. προηγμένος, το ενεργούν υποκείμενο) - τα ρήματα που έχουν σπάνιους σχηματισμούς παθητικής φωνής, τα αποθετικά μεταβατικά ρήματα (π.χ. διαπραγματεύομαι) και τα ρήματα που συντάσσονται με γενική ή με προθέσεις - τις αποκλίσεις από ορθούς ετυμολογικά τύπους (π.χ. μετεγγραφή - μεταγραφή) και τις περιπτώσεις σύγχυσης μεταξύ λέξεων (π.χ. προπαίδεια - προπαιδεία)