Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΚΕΡΑΣΙΩΝ

"Πέρυσι τον Νοέμβριο ένα βιβλίο μου έσωσε τη ζωή. Ξέρω πως τώρα ακούγεται απίστευτο. Κάποιοι ίσως θεωρήσουν υπερβολικό αυτό που λέω ή και μελοδραματικό. Κι όμως, έτσι ακριβώς συνέβη. Δεν είναι πως σημάδεψε κάποιος την καρδιά μου κι η σφαίρα πήγε και καρφώθηκε με τρόπο θαυματουργό στις σελίδες ενός χοντρού, δερματόδετου αντιτύπου των ποιημάτων του Μποντλέρ, όπως βλέπουμε να γίνεται κάποιες φορές στις ταινίες. Η δική μου ζωή δεν είναι τόσο συναρπαστική. Όχι, η χαζή μου η καρδιά είχε πληγωθεί ήδη από πιο πριν. Μια μέρα που φαινόταν ίδια με όλες τις άλλες." Δεν υπάρχουν συμπτώσεις. Αυτό πιστεύει ακράδαντα η Ορελί, που μετά τον θάνατο του πατέρα της έχει κληρονομήσει το μικρό του εστιατόριο στο κέντρο του Παρισιού. Μια ολέθρια Παρασκευή του Νοέμβρη, τη στιγμή που η Ορελί είναι πιο δυστυχισμένη από ποτέ άλλοτε στη ζωή της, πέφτει στα χέρια της, σ ένα βιβλιοπωλείο, ένα μυθιστόρημα. Ξεφυλλίζοντάς το, ανακαλύπτει έκπληκτη μία πρόταση όπου περιγράφεται όχι μόνο το ίδιο της το εστιατόριο, αλλά και μία γυναίκα στην οποία η Ορελί αναγνωρίζει τον εαυτό της. Αφού διαβάσει ολόκληρο το βιβλίο, η Ορελί θα θελήσει να γνωρίσει οπωσδήποτε τον συγγραφέα του, ο οποίος -ως προς αυτό είναι απολύτως πεπεισμένη- της έσωσε τη ζωή, δίχως καν να το έχει σκοπό. Η επιθυμία της, όμως, αποδεικνύεται δύσκολο -για να μην πούμε σχεδόν αδύνατον- να πραγματοποιηθεί. Κάθε της προσπάθεια να έρθει σε επαφή με τον εσωστρεφή συγγραφέα μέσω του εκδοτικού οίκου εμποδίζεται με αποφασιστικότητα από τον εκδότη του, ο οποίος τελικά δέχεται με μεγάλη απροθυμία να προωθήσει στον συγγραφέα το ενθουσιώδες της γράμμα. Και κάποια μέρα η Ορελί βρίσκει στο γραμματοκιβώτιό της ένα μήνυμα από τον συνεσταλμένο συγγραφέα...