PIERRE D' AUBUSSON

Με την έκδοση του παρόντος βιβλίου επιδιώκουμε να καταστήσουμε ευρύτερα γνωστή στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό την περίοδο της ιπποτοκρατίας (1306 - 1522) με τρόπο ευχάριστο και γλαφυρό. Εκείνο όμως που θέλω να τονίσω σε τούτο το σημείωμα είναι μια ξεχασμένη αλήθεια που έχει μεγάλη σημασία. Οι εκφωνητές στα ραδιόφωνα και στις τηλεοράσεις, οι καθηγητές στις εθνικές εορτές κατά κόρον αναφέρουν ότι τα χρόνια που οι ελληνικοί τόποι ήταν σκλαβωμένοι ανέρχονται σε 400. Ξεχνούν έτσι ότι ο Πόντος μετά το Βυζάντιο δεν απελευθερώθηκε επί 3000 χρόνια, μέχρι το 1922, οπότε καταστράφηκε. Το ίδιο συμβαίνει με πολλές άλλες περιοχές (Καππαδοκία, Ιωνία κ.λπ.). Ενώ τα χρόνια της δουλείας σε άλλες περιοχές ήταν πολύ περισσότερα (Μακεδονία, Ήπειρος κ.λπ.). Στην περίπτωση των Δωδεκανήσων οι υπολογισμοί μου για τις πολυετείς κατακτήσεις μόνο της Ρόδου οδήγησαν στον αριθμό των 1200 ετών (Ρωμαίοι, Λατίνοι, Ιππότες, Τούρκοι και τέλος οι Ιταλοί). Παρά τον εφιαλτικό αυτό αριθμό το πανέμορφο νησί δεν έχασε τον βαθιά ελληνικό χαρακτήρα του και συνεχίζει να είναι "ξακουσμένο", όπως το αποκαλούσε ο Οράτιος, ή "κόρη της Αφροδίτης και του Ήλιου η γυναίκα", όπως την ονόμασε ο Πίνδαρος. Αυτό το γνήσιο ελληνικό θαύμα τονίζει έμμεσα η παρούσα έκδοση που εξιστορεί "την αλλαγή σκυτάλης" από την ιπποτική κυριαρχία που διήρκεσε 200 χρόνια στην κατάκτηση του νησιωτικού συμπλέγματος των Δωδεκανήσων από τους οθωμανούς η οποία οδήγησε σε 390 χρόνια δουλείας.