ΕΙΔΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΣΧΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

Αυτό το σύγγραμμα στοχεύει στο να παρουσιάσει αναλυτικά τις θεμελιακές αρχές και τις κύριες συνέπειες της φυσικής θεωρίας που λέγεται Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας Πρόκειται για την πρόταση που διατύπωσε ο Αϊνστάιν (Albert Einstein) το 1905, ως λύση του προβλήματος της ασυμβατότητας των δύο βασικών συνιστωσών της φυσικής του 19ου αιώνα. Δηλαδή, της θεωρίας του Νεύτωνα (Sir Isaac Newton (΄Αιζακ Νιούτον)) για τον χώρο, το χρόνο και την κίνηση των σωμάτων από τη μια και την θεωρία του Μάξ(γ)ουελ (James Clerk Maxwell) για τα ηλεκτρομαγνητικά φαινόμενα, γενικά, και ειδικότερα για την διάδοση των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων (του φωτός). Ειδικότερα, στα επιμέρους κεφάλαια του συγγράμματος, α) Αναλύονται οι καθιερωμένες στις αρχές του 20ου αιώνα εικόνες για τον χώρο, τον χρόνο και την κίνηση- αλληλεπίδραση των σωμάτων, β) Παρουσιάζεται συνοπτικά η Μηχανική και η Θεωρία της Παγκόσμιας Έλξης του Νεύτωνα, γ) Εισάγεται η Θεωρία Σχετικότητας των Γαλιλαίου-Νεύτωνα, δ) Περιγράφεται η διάδοση των κυμάτων, γενικά, και των ηλεκτρομαγνητικών ειδικότερα, ε) Αναλύεται η Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας του Αϊνστάιν και περιγράφονται οι κύριες συνέπειές της, στ) Εισάγεται ο τετραδιάστατος χωρόχρονος του Μινκόφσκι (Hermann Minkowski) και η Σχετικιστική Μηχανική.