ΠΛΗΘΥΣΜΙΑΚΗ-ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ

Με τη βιομηχανική επανάσταση η ισορροπία όλων των χωρικών συνόλων στην Ευρώπη διαταράχθηκε. Το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα αποτελεί την περίοδο που οι πόλεις γνώρισαν τη μεγαλύτερη αύξηση των μεγεθών τους και παράλληλα ο κόσμος βρέθηκε αντιμέτωπος με τα βασικότερα χαρακτηριστικά της σύγχρονης πολεοδομίας, τα φαινόμενα της αστικοποίησης και των περιφερειακών ανισοτήτων -με όλες τις συνέπειες που αυτά συνεπάγονται. Ιδιαίτερα μετά το 1980, με κάποια χρονική διαφορά, οι διάφορες χώρες της Ευρώπης άρχισαν να συνειδητοποιούν τις χωρικές επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης. Η ανθρωπότητα σήμερα βρίσκεται μπροστά σε δύο φαινόμενα με αντίθετη ροπή. Από τη μια ο τρίτος κόσμος απειλείται από μια δημογραφική έκρηξη κι από την άλλη οι βιομηχανικές χώρες βρίσκονται αντιμέτωπες με τη δημογραφική ύφεση, φαινόμενο που ακούει κυρίως σε ονόματα όπως υπογεννητικότητα και πληθυσμιακή γήρανση και το οποίο είναι γνωστό ως η "δημογραφική μετάβαση" της μεταπολεμικής περιόδου. Η καθαρή μετανάστευση αποτελεί πια την κύρια συνιστώσα της ετήσιας μεταβολής του πληθυσμού των αναπτυγμένων χωρών. Η φτώχεια και η κοινωνική ανισότητα αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε με την είσοδο στη νέα χιλιετία. Όλα τα παραπάνω φαινόμενα, αστικοποίηση, περιφερειακές ανισότητες, δημογραφική-αστική μετάβαση, έκαναν την εμφάνισή τους με κάποιες διαφορές φάσης οι οποίες είχαν πάντα "κατεύθυνση" από τον ευρωπαϊκό Βορρά προς τον ευρωπαϊκό νότο. Το χαρακτηριστικό αυτό αντανακλάται και σε όλη τη σύγχρονη πολεοδομική, πληθυσμιακή και δημογραφική εξέλιξη της Ελλάδας, ιδιαίτερα της μεταπολεμικής περιόδου.