Το ξύλο χρησιμοποιείται από τον άνθρωπο από τότε που αυτός εμφανίστηκε στη Γη και έχει συντελέσει αποφασιστικά στην επιβίωσή του και στην ανάπτυξη πολιτισμών. Είναι αναλώσιμο υλικό, πηγή ενέργειας, πρώτη ύλη για χιλιάδες προϊόντα και κατασκευές και το κυριότερο υλικό παραγωγής χαρτιού. Η καλή αξιοποίησή του προϋποθέτει γνώση του ως υλικού. Το βιβλίο αυτό παρουσιάζεται σε δυο τόμους. Στον Τόμο Α' εξετάζονται η δομή και οι ιδιότητες του ξύλου. Η δομή περιλαμβάνει μακροσκοπικά χαρακτηριστικά (με μάτι ή φακό), φυσικά χαρακτηριστικά (χρώμα, βάρος, σκληρότητα κ.ά.), μικροσκοπικά (κυτταρικά) χαρακτηριστικά (με οπτικό και ηλεκτρονικό μικροσκόπιο που μεγεθύνει χιλιάδες φορές), χημική σύσταση και υποδομή, βιολογική διαδικασία παραγωγής του από τα δέντρα, μεταβλητότητα δομής και αποκλίσεις από την κανονική δομή (ελαττώματα). Οι ιδιότητες που εξετάζονται είναι: πυκνότητα (ειδικό βάρος), υγροσκοπικότητα, διαστασιακές μεταβολές σε σχέση με την υγρασία (ρύκνωση και διόγκωση), μηχανικές, θερμικές, ακουστικές και ηλεκτρικές ιδιότητες, αλλοίωση του ξύλου (αντοχή σε βακτήρια, μύκητες, έντομα). Σε Παράρτημα περιλαμβάνεται η διαδικασία αναγνώρισης της βοτανικής ταυτότητας (είδος) με φωτογραφίες και οι ιδιότητες και χρήσεις των κυριότερων ελληνικών και τροπικών ξύλων. Ο Τόμος Β' περιλαμβάνει την βιομηχανική αξιοποίηση του ξύλου, δηλαδή τα κυριότερα προϊόντα και διαδικασίες πρωτογενούς βιομηχανικής κατεργασίας: στύλοι και πάσσαλοι, πριστή ξυλεία, ξήρανση, προστατευτικός εμποτισμός, ξυλόφυλλα, συγκόλληση και συγκολλητικές ουσίες, αντικολλητά (κόντρα-πλακέ), επικολλητό ξύλο, μοριοπλάκες (πλάκες από συγκόλληση τεμαχιδίων), ινοπλάκες και χαρτί. Τέλος, σε Παράρτημα περιλαμβάνονται προϊόντα δευτερογενούς μηχανικής κατεργασίας (έπιπλα, ξύλινα δάπεδα κ.ά.), αξιοποίηση άλλων συστατικών των δέντρων του δάσους (φλοιός, φύλλωμα, ρητίνη) κ.ά.