"Οσο χρειαζόμαστε τους γιατρούς άλλο τόσο δυσπιστούμε απέναντί τους. Ο κυρίαρχος λαϊκισμός και η διάχυτη εντύπωση περί βροχής φακελακίων (που αδικεί ιδιαίτερα τη μεγαλύτερη, σκληρά εργαζόμενη μερίδα των νοσοκομειακών γιατρών που πραγματικά σώζουν ζωές) έχουν ιδιαίτερα συντελέσει σ' αυτή την αντιμετώπιση. Οταν όμως η κριτική της ιατρικής επιστήμης έρχεται από έναν μαχόμενο γιατρό, διάσημο ογκολόγο, καθηγητή της Ιατρικής, πειραματικό ερευνητή σε Πανεπιστήμια και κέντρα της Αμερικής, τα πράγματα αλλάζουν. Ενα πολύ σημαντικό μειονέκτημα υπονομεύει τόσο την ίδια την επιστήμη όσο και τη σχέση θεράποντος-ασθενούς, τονίζει ο Τζέρομ Γκρούπμαν στο ιδιαίτερα ενδιαφέρον βιβλίο του. Κι αυτός είναι ο μηχανιστικός τρόπος με τον οποίο σκέφτονται οι γιατροί, ο εθισμός τους σε μια λειτουργία που θυμίζει αυτήν ενός καλά προγραμματισμένου κομπιούτερ. Η άκαμπτη εμπιστοσύνη στους αριθμούς, στα στατιστικά δεδομένα, θολώνει τα κριτήριά τους η υπερεξειδίκευση, η εκτεταμένη χρήση της τεχνολογίας, ο υπερορθολογισμός αποπροσωποποιούν τη σχέση με τον άρρωστο. Η έκκληση γύρω από την οποία επικεντρώνεται το βιβλίο είναι η επανεύρεση, αν όχι του προορισμού, πάντως σίγουρα του περιεχομένου του ιατρικού επαγγέλματος. Ενστερνιστείτε την αβεβαιότητα, καλεί τους συναδέλφους του ο Γκρούπμαν αποφύγετε τις βεβιασμένες κρίσεις επικοινωνήστε με τους αρρώστους σας για να μπορέσετε να τους βοηθήσετε αποτελεσματικά: ακούστε τους, παρατηρήστε τους, επιδείξτε αυθεντική συμπάθεια. Κι εσείς, ασθενείς, μάθετε να κάνετε τις σωστές ερωτήσεις, βοηθώντας έτσι τον γιατρό σας να κατευθύνει τις σκέψεις του στη σωστή πορεία. Ο μόνος τρόπος για την αποκατάσταση του κύρους του ιατρικού επαγγέλματος, η μόνη οδός προς τη θεραπεία και την ίαση είναι η δημιουργική αντενέργεια γιατρού και ασθενούς. Ενα θαρραλέο, έξυπνο, χρήσιμο και ταυτόχρονα απολαυστικό βιβλίο." (ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΧΙΝΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ - 05/09/2008)