ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΔΑΡΒΙΝΕ

Στην εποχή μας, όταν μιλάμε για εξέλιξη, το μυαλό μας ανατρέχει αυτόματα στο Δαρβίνο. Η εξελικτική θεωρία, ως σύνολο ιδεών, εξελίχθηκε και αυτή με τη σειρά της, και έχει και αυτή τη δική της ιστορία. Στοιχεία της γένεσης και της διάδοσής της βρίσκουμε πριν το Δαρβίνο, αλλά κυρίως μετά από αυτόν, ενώ έγινε γνωστή ως δαρβινισμός, και σήμερα ως νεοδαρβινισμός. Ως κοινωνία όμως εξακολουθούμε να μην την κατανοούμε ουσιαστικά, παρ' ότι στη Δύση αποτελεί κομμάτι της εκπαίδευσης των νέων μας. Το Έτος Δαρβίνου-2009 υπήρξε η αφορμή για να καταγράψουμε τις αποσπασματικές συζητήσεις μας και τους εν γένει προβληματισμούς μας για το Δαρβίνο και το δαρβινισμό. Οι ατέρμονες συζητήσεις και προβληματισμοί για την επαναστατική θεωρία της εξέλιξης, για τις σύγχρονες βιολογικές, γεωλογικές και κοινωνικοϊδεολογικές αντιλήψεις της ριζοσπαστικής αυτής θεωρίας, όπου τα πάντα στη βιολογία είναι εξέλιξη, ήταν ένα ευχάριστο γεγονός. Ανασκαλέψαμε τη μνήμη μας και θυμηθήκαμε τα φοιτητικά μας χρόνια, όταν προμηθευτήκαμε τα μεταφρασμένα στα Ελληνικά βιβλία του Δαρβίνου "Καταγωγή των ειδών και Καταγωγή του ανθρώπου", εκδόσεις Γκοβόστη και Αναγνωστίδη αντίστοιχα, και προσπαθούσαμε, υπογραμμίζοντας και ξαναδιαβάζοντας φράσεις και παραγράφους, να κατανοήσουμε, χωρίς όμως μεγάλη επιτυχία, τι ακριβώς έλεγε αυτός ο Δαρβίνος, για τον οποίο μπορεί να μας είχε ειπωθεί κάτι, εκεί στα χαμένα μαθητικά μας χρόνια, κάτι όμως όχι ουσιαστικό. Σίγουρα εκείνο που μας είχε εντυπωσιάσει στα γραπτά του ήταν η επιμονή στη λεπτομέρεια, το πλήθος των παρατηρήσεων και αποδείξεων, η παρατηρητικότητα, η συστηματικότητα και η υπομονή του μεγάλου ερευνητή στο να συλλέγει και να ταξινομεί δεδομένα με κριτικό πνεύμα, προσπαθώντας να ερμηνεύσει τη συνολική εικόνα των πολυάριθμων παρατηρήσεών του. [...]