ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΠΑΝΑΧΡΗΣΗ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΚΤΙΡΙΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΟΛΩΝ

Σε κάθε τόπο, σε διαφορετικές ιστορικές περιόδους, οι κοινωνικές ομάδες που έζησαν εκεί, δημιούργησαν πολιτισμούς των οποίων οι υλικές εκφράσεις καταγράφονται στα εναπομένοντα ίχνη και στις κατασκευές που διασώθηκαν ως τις μέρες μας. Στην μακραίωνη ιστορία τους αλλά και στη σχετικά σύντομη διάρκειά τους οι κατασκευές αυτές δέχθηκαν ποικίλες χρήσεις, ερμηνείες και επεμβάσεις. Πολλές εξαφανίστηκαν, ορισμένες διατηρήθηκαν ως ερείπια και οι λιγότερες απ αυτές συνεχίζουν την ζωή τους μέχρι σήμερα. Οι ανθρώπινες αυτές δημιουργίες είναι ζωντανές μαρτυρίες των κατασκευαστικών μεθόδων, των χωρικών επιλογών αλλά και της γενικότερης αντίληψης του εκάστοτε πολιτισμού. Η προσπάθεια για την μελέτη, την διατήρηση και την χρήση τους, ήταν κατά καιρούς ανάλογη του πολιτισμού και των βασικών επιλόγων της κάθε κοινωνίας. 0 τρόπος που αντιμετωπίστηκαν οι ιστορικές αυτές κατασκευές από διάφορους μελετητές σε διαφορετικές χώρες είναι ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα, εξετάζεται από την ιστορία των θεωριών για τη συντήρηση -αναστήλωση και δεν θα μας απασχολήσει στο βιβλίο αυτό. Οι πρώτες διεθνείς συμφωνίες για τον καθορισμό ενός ενιαίου τρόπου αντιμετώπισης των ιστορικών αυτών κατασκευών, γίνονται μετά τον Β` παγκόσμιο πόλεμο. Από την επιλεκτική διατήρηση των μεμονωμένων πολύ αξιόλογων μνημείων, η έννοια της ιστορικής και αισθητικής αξίας επεκτάθηκε και σε πολύ μεγαλύτερο αριθμό ιστορικών κατασκευών. Θεωρήθηκε δηλαδή ότι η διάσωση και η επανένταξη στον σύγχρονο τρόπο ζωής του συνόλου των ιστορικών κατασκευών που διατηρήθηκαν ως τις μέρες μας, αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση σύνδεσης του παρελθόντος με το παρόν και εγγύηση επανερμηνείας και επανάχρησης τους στο μέλλον.