ΜΑΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΒΗΜΑ ΜΕ ΒΗΜΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ

Στο ξεκίνημα του νέου αιώνα η Ειδική Εκπαίδευση στη χώρα μας καλείται να διαδραματίσει ένα πιο ουσιαστικό ρόλο. Ένα ρόλο που θα καταδείξει και θα διαδώσει ότι τα παιδιά και οι νέοι με μέτρια ή βαριά νοητική υστέρηση δεν αποτελούν «μη διαπαιδαγωγήσιμα άτομα» αρκεί να τους παράσχουμε τις κατάλληλες εκπαιδευτικές ευκαιρίες. Έχοντας εμπιστοσύνη στις δυνατότητες της ατομικής εξέλιξης και απορρίπτοντας την «ελαττωματολογία», επιδιώκοντας τη συνεχή δράση, αναγνωρίζοντας την αξία του σώματος και των αισθήσεων, αναζητώντας τη διαρκή συνεργασία ανάμεσα στους διάφορους επιστημονικούς κλάδους και παρέχοντας την ευκαιρία για κοινωνική και σχολική ένταξη, θα επιτύχουμε να αξιοποιήσουμε στο μέγιστο βαθμό τις ικανότητες και αυτών των ατόμων. Καθημερινά γονείς παιδιών με νοητική υστέρηση, αλλά και εκπαιδευτικοί που εργάζονται στο χώρο της Ειδικής Εκπαίδευσης, αναζητούν άμεσες πρακτικές προτάσεις αναφορικά με την εκπαίδευση αυτών των παιδιών. Η έγκαιρη και συστηματική εκπαίδευση στο σπίτι θέτει τις βάσεις για τη μετέπειτα προαγωγή και προώθησή τους. Θα «κερδηθεί» δηλαδή πολύτιμος χρόνος που θα επιτρέψει τόσο τη σημαντική βελτίωση της κατάστασής τους, όσο και την πρόληψη επιπτώσεων που θα τα επιβάρυναν. Παράλληλα, η εκπαίδευση και η υποστήριξη στο σπίτι εξασφαλίζουν τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την ένταξη του παιδιού με νοητική υστέρηση τόσο στο οικογενειακό περιβάλλον, όσο και στο σχολείο. Προς αυτή την κατεύθυνση προσανατολίζεται το περιεχόμενο αυτής της μονογραφίας, το οποίο για μεθοδολογικούς λόγους διαρθρώνεται σε δύο μέρη: Στο πρώτο μέρος γίνεται μια θεωρητική προσέγγιση των διδακτικών στρατηγικών εκπαίδευσης των παιδιών με νοητική υστέρηση. Στο δεύτερο μέρος - το πρακτικό - κατατίθενται συγκεκριμένα προγράμματα εκπαίδευσης, τα οποία αν εφαρμοστούν από γονείς και εκπαιδευτικούς θα συμβάλουν ουσιαστικά στη βελτίωση της κατάστασης των παιδιών.