Η ΣΥΝΤΑΞΗ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ

Το μάθημα του Συντακτικού είναι το πιο ανιαρό από τα μαθήματα της Μέσης Παιδείας. Ως μάθημα είναι ουσιαστικά άχρηστο. Είναι λοιπόν η "φύση" του Συντακτικού που προκαλεί την αντίδραση και την αδιαφορία των μαθητών; Προφανώς όχι! Το Συντακτικό μελετά τις δομές της γλώσσας. Της αρχαίας ελληνικής, της νέας ελληνικής, οποιασδήποτε γλώσσας. Με τη γλώσσα εκφράζεται η σκέψη των ανθρώπων - η γλώσσα είναι η πραγμάτωση και εξωτερίκευση της σκέψης. Είναι μέσον επικοινωνίας, προϋπόθεση της κοινωνικής ζωής, της τεχνολογίας, της παραγωγής, των επιστημών και της Τέχνης. Έκφραση της συναισθηματικής ζωής των ατόμων. Με το μέσον της γλώσσας διατυπώνονται, στο επίπεδο της νόησης, πραγματικότητες, καταστάσεις και σχέσεις του κοινωνικού βίου. Υπάρχει συνεπώς μια σχέση μορφισμού ανάμεσα στην πραγματικότητα (φυσική, κοινωνική, συναισθηματική) και τη γλώσσα. Αλλά η πραγματικότητα είναι περίπλοκη, πλούσια, αντιφατική. Η γλώσσα επιχειρεί να εκφράσει τις πραγματικότητες. Η δομή και ο γλωσσικός πλούτος της αντανακλούν (στρεβλά ή ορθολογικά) τον κόσμο. Επί πλέον: η πραγματικότητα, προπαντός η κοινωνική, μεταβάλλεται. Αντίστοιχα μεταβάλλεται και το περιεχόμενο της γλώσσας: εμπλουτίζεται με νέες λέξεις και έννοιες, άλλες λέξεις χάνονται από το πεδίο της γλώσσας και άλλες αποκτούν νέα περιεχόμενα. Αναπόφευκτα, σε διαλεκτική σχέση, τροποποιούνται και οι δομές της γλώσσας. [...]